Wil je een boek lezen zonder theorieën, modellen, grafieken, … met een biografische inslag van/over iemand met veel ervaring in leiderschap en teamontwikkeling? Dan is 'Dansen naar vrijheid' van André Pelgrims zeker een aanrader.
Auteur: Liesbeth Ponsaerts
André Pelgrims heeft een achtergrond als onderwijspedagoog en Gestalltgevormde psycholoog en verdere studies en ervaringen in systemisch werk, zowel binnen gezinnen als binnen organisaties. Hij heeft een eigen bedrijf met trainers en coaches en is actief in de bedrijfswereld in Europa, de US en Azië. Groepsdynamica, leiderschapsontwikkeling en organisatieontwikkeling zijn daarin belangrijke expertisedomeinen.
Ben je op zoek naar een vakantieboek waar je wel wat begrippen – visie – ideeën in wil terugvinden rond leidinggeven, zodat je er kan over nadenken, dan is dit iets voor jou. Ben je eerder op zoek naar een boek dat concreet is en waar je als leidinggevende mee aan de slag kan, dan zou ik iets anders lezen.
Heel veel ervaring bij de auteur, maar ik miste echt concrete cases, hoe hij het aanpakte, wat hij leidinggevenden zou aanraden, ... Ik denk dat als je de auteur zou spreken over één van zijn visies in het boek, dit zeer interessant zou zijn en het je veel inspiratie zou kunnen geven.
Ik ben na het lezen van het boek een beetje op mijn honger blijven zitten. Wat wil het boek? Is het een biografie over iemand met zeer veel expertise of een boek over leiderschap? Het is het één noch het ander. En dat is jammer. Want in beide schuilt een interessant verhaal. De vraag blijft ook bij mij hangen waarom hij de metafoor van dansen gekozen heeft, omdat hij doorheen het boek heel vaak verwijst naar zijn passie voor hardlopen.
Het boek is eerder een vertelling. Waardoor tips, concrete cases, conclusies, … niet gemaakt worden voor de lezer. Nochtans zou dit de lezer verder helpen en er ook voor zorgen dat je het boek na lezing bij de hand houdt om nog eens terug te bladeren. Mijn tip: hou een notitieboekje bij de hand en schrijf na ieder hoofdstuk een ‘what’s in it for me’ op.
Hij beschrijft wel zijn intentie van het boek: leiders laten reflecteren over hoe ze in hun rol moeten staan, het fenomeen ‘groep’ opnieuw meer als een positieve hefboom te positioneren voor verandering en te eren als plek voor persoonlijke groei en zonder oordeel patronen te mogen benoemen.
Eén van de eerste zaken waar hij bij stilstaat zijn evidenties. Hij bespreekt er zeven (verwenning, verwaandheid, vervetting, verarming, verzuring, verbittering, vervlakking). Kort en met enkele vragen aan de lezer. Hier zouden enkele cases of hoe hij dit zou aanpakken/aangepakt heeft, een connectie met de praktijk , … het interessant gemaakt hebben.
Het wordt terug interessanter in de daaropvolgende pagina’s rond verwachtingen en de organisatie als hoofd en lichaam. ‘Het lichaam als systeem’ is gelijk aan ‘de groep als systeem’. Een mooie vergelijking!
Een tweede groot begrip waar hij aandacht aan besteed, zijn ‘splitsingen’. Die gebeuren tijdens de ontwikkeling als kind. Deze splitsingen hebben invloed op wie jij bent als leidinggevende. Hij beschrijft iedere keer welke positieve eigenschappen je dan als leider hebt als je zo’n splitsing hebt meegemaakt. Het is een vrij grote sprong vanuit het vorige hoofdstuk en vergt ook van de lezer mentaal deze sprong. Ik vind het persoonlijk een beetje een vreemde eend in de bijt in dit boek.
Een derde begrip (en het interessantste) zijn virussen die in groepen/groepsdynamiek rondgaan: carnaval, einstein, schaduw, paranoia, toeristen. De herkenbaarheid is groot voor iedere leidinggevende. Mijn grote vraag hierrond blijft ook bij dit begrip open ‘hoe pak je dit aan als leidinggevende?’.
Enkele thema’s die ook in het boek aan bod komen tussen de hierboven beschreven begrippen zijn: verwachtingen, wat-als scenario’s, schaamte, veiligheid in teams, gezonde onrust en angst.
Afsluiten doet de auteur met een stuk waarin hij nog veel ideeën en vragen aanreikt. En hij eindigt met een gesprek met zijn kleinkind. Maar ik blijf achter met het gevoel dat de cirkel van het boek niet rond is.
Je voelt in gans het boek de tonnen ervaring van de auteur rond het thema. En dus voelt het sluiten van dit boek dubbel aan. Ik blijf op mijn honger zitten en blijf met wel wat vragen achter. Daarnaast staat in het boek (vrijwel) geen enkele verwijzing naar wetenschappelijke onderzoeken rond deze thema’s die kunnen ondersteunen wat de auteur vertelt. Je kan als expert in leiderschap en groepsontwikkeling na al die jaren zelf best een begrippenkader ontwikkeld hebben, maar enige wetenschappelijke onderbouwing zou de geloofwaardigheid voor de lezer vergroten.
Mijn conclusie?
Wil je een boek lezen zonder theorieën, modellen, grafieken, … met een biografische inslag van/over iemand met veel ervaring in leiderschap en teamontwikkeling dan is dit zeker een aanrader.
Ook als je op zoek bent naar mooie quotes, zal je bij het lezen zeker een gans lijstje kunnen aanleggen. Ik sluit dan ook graag af met enkele van deze quotes:
Dansen naar vrijheid - André Pelgrims