100% inclusief bestaat niet. Of ik 'Inclusieve Communicatie' van Hanan Challouki wil recenseren? Inclusieve communicatie, voor ik start met een thema dat niet elke dag op mijn bord ligt, zoek ik het op. Starten met een assumptie lijkt me niet echt een goed begin.
Auteur: Suzy Kiss
Op Wikipedia vind ik niets over IC terug! Iemand die zich geroepen voelt om dit thema aan te maken? De zoekmachine heeft moeite om mijn vraag te beantwoorden. De definitie uit de inleiding van Hanans boek staat bovenaan! ‘Inclusieve communicatie is een benadering van communicatie die zoveel mogelijk mensen probeert te bereiken en te betrekken, waarbij toegankelijkheid, herkenning en begrip worden nagestreefd en waarvan het resultaat leidt tot positieve communicatie, vrij van stereotypen!’.
En hier heb ik het weer, een nieuw inzicht!
Natuurlijk niet echt volledig onbekend maar alle woorden staan op de juiste plaatst waardoor de puzzel past. ’t Is net alsof iemand me erop wijst dat er ook gele auto’s rijden! Ik ben er zeker van dat er vandaag verschillende voorbij komen racen.
Het boek is geschreven in mensentaal, dus ook al ben je niet bewust met het thema bezig, het leest vlot. Het gaat over IC in de media, in beleid van de regering, binnen het bedrijfsleven, en op de werkvloer.
Bv: het laatste jaar, de periode met corona. We zien in de media veel witte Belgen hun verhaal doen. Maar waar zijn die anderskleurige verpleegsters? Waar zijn die anderskleurige zaakvoerders? Hebben zij niet dezelfde problemen? Waarom krijgen we hen niet in beeld?
Met haar boek wil Hanan meer bewustwording creëren. En het werkt! Die gele auto’s worden gekleurde mensen in reclames op televisie, op reclameborden langs de weg.
Er wordt nog te weinig divers en inclusief gecommuniceerd. IC is nog niet genoeg aanwezig in de media. Hoe zit het dan met inclusieve communicatie op de werkvloer? Hoe wordt er binnen bedrijven gekeken naar IC, wordt er werk gemaakt van die verbinding? Hoe start je hiermee? Hoe zet je concrete stappen? Het is toch wel heel belangrijk dat medewerkers zich betrokken voelen?
Volgens Hanan is de wil er om IC in het bedrijf toe te passen, maar zijn sommige bedrijven er nog niet klaar voor. Het mag geen nep verhaal worden. Bewust zijn van een stijgende diversiteit en het besef wat het kan betekenen binnen een organisatie zorgt ervoor dat werknemers zich betrokken, erkend en aangesproken voelen. Het geeft een signaal dat diversiteit een verrijking is. Intern draagvlak voor inclusie is van onschatbare waarde, op alle niveaus binnen het bedrijf. Dit zorgt voor minder conflicten en minder verloop van personeel.
Maar waar te beginnen? IC vereist een investering van zowel tijd als middelen om stapsgewijs het verschil te kunnen maken. Begin bij de vraag ‘Wat zijn op dit moment de grootste uitdagingen?’
Ze geeft enkele tips om mee te starten:
- Hou open meetings of zorg voor een gedeeld online map waar alle suggesties kunnen gedeeld worden;
- Hou iedereen op de hoogte van de vooruitgang;
- Sta open voor vragen en meningen;
In België zijn IC nog een heel nieuw domein. Dat zorgt ervoor dat organisaties die vandaag beslissen om hiermee aan de slag te gaan het werk van pioniers verrichten. Ze zijn niet bang van verandering, maar tegelijkertijd zijn diversiteit en inclusie begrippen die continu aan verandering onderhevig zijn met als gevolg dat je nooit 100% inclusief kan zijn.
Inclusieve Communicatie - Hanan Challouki