Drie weken geleden heb ik ontslag gegeven. Toen mijn manager vroeg waarom vertelde ik haar dat ik wel de gevraagde kennis en vaardigheden heb, maar dat de job te weinig ruimte laat om mijn talenten in te zetten. En hoe relax het ook is om blindelings je werk te kunnen doen, ik kreeg er te weinig energie van om enthousiast te blijven. Omdat we beiden realiseerden dat er geen mogelijkheid was om de jobinhoud te wijzigen was voor mij de enige optie op zoek te gaan naar iets anders. Toen ik twee weken geleden het boek van Ilse Gauthier las, werd mijn keuze alleen maar bevestigd.
Auteur: Vicky Monsieurs
‘Talentenontwikkeling coachen’ is een boek(je) voor coaches en leidinggevenden dat een gebruiksvriendelijk stappenplan aanreikt wanneer je anderen coacht bij het ontdekken en inzetten van hun talenten.
Het boek begint veelbelovend, met de nodige aandacht voor een positieve, open mindset en de uitnodiging om de vraag te stellen “Wie is de baas over jouw leven?”. Ik ben zelf niet de grootste bioscoopganger, maar de tip die ze meegeeft uit een film ga ik zeker ook zelf ter harte nemen.
In het tweede hoofdstuk wordt talent gedefinieerd. Volgens Gauthier is talent ‘datgene waar je aanleg voor hebt en waar je van nature goed in bent’ en wordt helaas te vaak verward met competenties en vaardigheden.
Hoofdstuk drie focust op het vier-stappenplan: een helder model waarmee iedere coach of leidinggevende aan de slag kan om medewerkers in contact te brengen met hun talenten. Aan de hand van vier sterke vragen kom je samen tot een goed beeld over wat iemands talenten zijn en hoe deze kunnen ‘talenteren’.
Het laatste hoofdstuk focust op het blijvend aandacht hebben voor je eigen talentontwikkeling, een uitnodiging waarop volgens mij iedereen– coach of niet en ongeacht leeftijd – op in zou moeten gaan.
Het boek is maar 88 bladzijden en mist soms wat diepgang, of bedoel ik eerder ‘vervolgstappen’? Wat als iemand niet kan talenteren in zijn/haar huidige functie of bedrijf? Hoe ga je daar als coach mee om? De korte cases die aangehaald worden lijken altijd een goede afloop te kennen, of hebben een open einde waardoor ik me blijf afvragen hoe het voor de persoon in kwestie afgelopen is. Concluderen dat je niet op de juiste werkplek zit is volgens mij immers maar het begin van een soms uitdagend veranderingsproces.
Maar bovenal is het een boek een praktische handleiding waarmee je direct aan de slag kan.
En ja, zo’n talentenreceptie zet ik alvast op mijn To-do-lijstje wanneer ik een nieuwe werkplek heb!
P.S. Het is het vierde L&D boek op rij dat ik lees waarin verwezen wordt naar Dweck’s Groeimindset. Bij deze raad ik dan ook iedereen aan om het originele werk van Carol S. Dweck te lezen, ‘Mindset’.
Talentontwikkeling coachen - Ilse Gauthier