Een passie voor sport en mooie voorbeelden van een coachende houding? Dan is dit boek een aanrader. Vooral als je gebeten bent door de basketwereld zullen de voorbeelden, waar het boek grotendeels mee gevuld is, je enorm aanspreken. Naast basket vind je er ook andere voorbeelden uit het sportmilieu en een aantal neutralere voorbeelden in terug. Heb je echt niets met sport, zoals ik - haha - dan zou ik een ander boek aanbevelen, eentje waar de focus op die sportvoorbeelden minder aanwezig is en waar je niet denkt als je aan een nieuw voorbeeld begint te lezen: “Weeral basket…”.
Auteur: Kirsten Vanhoomissen
Maar kijk, ik heb mij opgegeven om een recensie te schrijven, een kritische blik te werpen op het boek en ook mijn geest ter verruimen. Dus ik zet hierbij mij niet-sportieve houding even aan de kant en laat jullie proeven van wat het boek te bieden heeft. 😉
“Feedback geven en krijgen” als titel, maar verwacht je niet aan hele hoofdstukken over feedback. Integendeel, als je een blik op de inhoudstafel werpt, zie je nergens nog het woord feedback terugkeren in de hoofdstukken. De term die in elk hoofdstuk van de inhoudstafel terugkomt, is namelijk ‘coachen’. Ik had, aan de hand van de titel, gedacht dat het toch meer over feedback op zich zou draaien, maar het is wel degelijk geschreven vanuit een ruimer perspectief dan enkel het feedbacklandschap. Persoonlijk vind ik het jammer dat de titel niet meer laat uitschijnen wat er in het boek staat en daarnaast vond ik het lastig dat feedback als losstaand element niet meer aanwezig was in het boek.
Het boek is opgebouwd uit drie delen, ten eerste ‘Werken aan een vruchtbare coachingcontext’, ten tweede ‘De fundamenten van coachen vanuit het hart’ en tenslotte ‘Coachen vanuit het hart in actie’. Complexe modellen of überhaupt veel modellen kom je in dit boek niet tegen. Praktische voorbeelden, eerst vanuit de sportwereld en dan vervolgens geprojecteerd op de bedrijfswereld, zorgen voor het begrip van wat Dominic Rossi ons wil meegeven.
Tussen alle voorbeelden, kom je overal ‘time-outs’ tegen, een welgekende term in het basketmilieu, maar die nu vooral wou zeggen: neem even de tijd om stil te staan en te reflecteren. In elke ‘time-out’ worden vragen gesteld die je als lezende kan beantwoorden en zo doorheen het boek antwoorden te geven om stil te staan bij jezelf of deze vragen mee te nemen naar je medewerker of coachee. Op het einde van elk deel vind je een handige samenvatting terug die de elementen van het deel nog eens op een rijtje zet: top!
Daarnaast wordt er in het boek ook verwezen naar quotes of naar ander literatuur en zelfs naar een film voor als je dieper zou willen ingaan op een deelaspect. Dat vind ik fijn: aangeven van, hé, ik heb het warm water ook niet uitgevonden. Lees dit boek of bekijk die film als je er meer wil over weten.
Qua schrijfstijl zou ik zeggen: geschreven vanuit het ik-perspectief en vlot leesbaar. Geen moeilijke terminologie, maar rechttoe rechtaan. Begrijpbare voorbeelden met snel te doorgronden tips die erin verschuild zitten. Een stijl die ik wel kan appreciëren en dus ook een boek dat je er kan bijnemen als je niet te veel gefocust moet zijn. Het boek is dus wel degelijk leesvoer voor een ontspannend moment waarbij je alsnog bijleert.
Het boek versluis ik door naar de leesstapel van mijn man, die basket speelt en dus wel degelijk gebeten is door de basketwereld 😉
Feedback geven en krijgen - Dominic Rossi