In de achtste aflevering van de VOV-podcast gingen Walter Schroven (VOV-community manager) in gesprek met drie ervaren L&D-professionals: Mathias Vermeulen (Winston Wolfe), Sofie Willox (So We Grow) en Marc Alen (Arboth). Wat begon met een losse babbel over goede voornemens, groeide al snel uit tot een diepgaande discussie over de waarde van leren, de rol van AI en de noden van trainers en leiders.
Loopbaancheques: hulp of verdienmodel?
De hervorming van de loopbaancheques – waarbij het aantal gesubsidieerde sessies wordt teruggeschroefd – lokt verdeeldheid uit. Volgens Mathias is de kritiek van sommige loopbaancoaches overdreven:
Een check kost 39 euro of zo. En anders was het 149 euro. Dan had ik zoiets van: waarom al die heisa? Beste loopbaancoaches, voor 110 euro... Als je echt zo goed zijt, dan verdien je die 110 euro terug.
Marc vraagt zich dan weer af waarom er zo weinig cijfers op tafel liggen. Welke impact hebben loopbaancheques echt? Waar zijn de data? En waarom komt het protest vooral van de aanbieders, en niet van de gebruikers?
Het gesprek eindigt met een oproep aan luisteraars om hun ervaringen te delen: zijn loopbaancheques het waard? Hebben ze jou geholpen?
AI in leiderschap en leren: hype of hefboom?
AI komt steeds vaker aan bod in leiderschapstrajecten. Niet enkel als tool, maar als mindset-vraagstuk: hoe ga je er bewust mee om?
Sofie merkt dat leiders nu vaker vragen stellen over de ethische, strategische en menselijke kant van AI. Welke vaardigheden hebben we nodig om ermee te werken? Hoe creëer je een team dat kritisch, wendbaar en verantwoord omgaat met technologie?
Wat mij de laatste tijd opvalt is dat ik hier en daar wel eens vragen krijg van klanten als het gaat over leiderschapsontwikkeling. Dat dat stukje van AI, dat dat daar meer en meer bij komt te zitten en dat dat een punt is waar meer organisaties op gaan inzetten in de zin van: welke mindset vraagt dat? En dan hebben we het over 'curiosity', bijvoorbeeld kunnen omgaan met onzekerheid enzovoort.
Marc trekt een interessante parallel met het verleden: de intrede van de pc op kantoor zorgde ook voor onzekerheid. Het verschil? Nu moet het allemaal veel sneller. En dat roept de vraag op: moeten we wel altijd zo snel?
Output of uurtje-factuurtje?
De opkomst van AI stelt ook in de opleidingssector enkele fundamenten in vraag. Wat gebeurt er met de klassieke aanpak van uurtje-factuurtje, wanneer je dankzij tools als ChatGPT sneller een workshop kunt voorbereiden of een e-learning module in elkaar kunt zetten? Moet je dan je prijs verlagen, simpelweg omdat je er minder tijd aan hebt besteed?
Mathias Vermeulen legt de vinger op de wonde: efficiëntie is geen reden om minder aan te rekenen als de kwaliteit en het eindresultaat behouden blijven — of zelfs verbeteren. De echte waarde zit immers niet in de hoeveelheid werkuren, maar in wat je als klant of deelnemer uiteindelijk bereikt met die opleiding.
Ik geef een workshop voor een fictief bedrag en ik reken duizend aan en ik had vroeger voor die duizend euro 10 uur werk en ik heb daar vandaag maar 8 uur werk meer aan, dan vind ik niet dat ik mijn prijs moet naar beneden halen naar 800 euro.
Ook Sofie Willox en Marc Alen sluiten zich aan bij dat denkkader. AI mag dan wel bepaalde stappen versnellen, het creatieve denkproces, de inhoudelijke afstemming en de kritische blik blijven onmisbaar. De echte verschuiving zit volgens hen in hoe we naar waardecreatie kijken. Niet het werk achter de schermen, maar de impact op het leren en ontwikkelen moet centraal staan.
Zoals Marc het samenvat: je sluit geen deal op basis van tijd, maar op basis van waarde. Het is een uitnodiging aan organisaties én aanbieders om na te denken over nieuwe prijsmodellen die vertrekken vanuit vertrouwen, output en impact, eerder dan een simpele optelsom van uren.
Je komt uiteindelijk tot een offerte waar we ons allebei goed bij voelen [...] dan is het eigenlijk niet belangrijk wat er achter de schermen gebeurt.
Assertiviteit en train de trainer: de zachte kant van sterk faciliteren
Sofie merkt in haar werk als trainer dat assertiviteit een steeds belangrijker thema wordt, zeker bij interne trainers. Ze deelt een pakkend voorbeeld uit een leiderschapstraject, waarin deelnemers botweg weigerden deel te nemen:
Ze besloot het traject stil te leggen en het signaal terug te koppelen aan de organisatie. Haar punt: leren werkt pas als de context klopt, en als trainers de ruimte voelen om moeilijke situaties aan te pakken.
Assertiviteit, zo blijkt, is niet alleen een vaardigheid. Het is essentieel leiderschap voor wie groepen begeleidt.
Als trainer ben je in die fase eigenlijk een beetje de groepsleider, hè? [...] Het heeft ook te maken met bepalen van wat de sfeer binnen die opleiding gaat zijn, hoe we met elkaar gaan in verhouding staan. Dus eigenlijk is dat echt zo even een micro-omgeving waar naar jou wordt gekeken als the leader of the gang. En daar hoort onder meer bij dat je op een of andere manier moet ingrijpen als er mensen in die groep dingen doen die storend zijn voor de rest.
Tot slot: meer impact, minder theater
Deze aflevering toont hoe thema’s als loopbaanbeleid, AI en didactische aanpak allemaal draaien rond één centrale vraag: hoe maken we leren waardevoller?
Niet door harder te roepen. Niet door uren te tellen. Maar door te focussen op wat telt: output, vertrouwen en bewust leiderschap.
Of je nu beleidsmaker, trainer of HR-professional bent — het gesprek blijft relevant. Want wie leert, moet durven kiezen. En kiezen doe je best met een stevige portie nuance, data en durf.
Wil je graag nog andere podcasts van ons beluisteren?
Dan hebben we voor jou nog een volledige playlist samengesteld.
Alle podcasts
Van Uren naar Impact: de ware waarde van L&D